Cairns: Adventure all over

Hey hallo. Ben ik weer. Het is alweer een aantal weken geleden en er is een hele hoop gebeurd.

Het laatste wat ik had vertelt was dat ik 30 oktober naar Cairns zou vliegen. 's-Morgens vroeg (voor mijn gevoel midden in de nacht) werd ik opgehaald door meneer taxi. Afscheid genomen van Maddy :'( Maar gelukkig zie ik haar over een paar maandjes weer :)

Op het vliegveld zag ik welgeteld 1 (hele) dikke meneer rondlopen en ik dacht: de kans dat hij naast mij komt te zitten is niet zo groot. Dat zit dus wel goed.
Maarja, je raad het al. Zit ik rustig in het vliegtuig, komt juist deze meneer steeds dichterbij, en komt hij naast me zitten! Gelukkig was de vlucht niet zo lang. Een paar uur opgekropt zitten kon ik wel hendelen.

Op het vliegveld heb ik een taxi aangehouden. Ik zeg tegen hem, breng me maar naar het centrum, de hoofdstraat van Cairns. Stopt ie recht voor de McDonalds en zegt: nou, hier is McDonalds, we zijn er.
Oke. Dus ik uitgestapt met m'n backpacktas en op zoek naar een hostel. Die zijn er gelukkig genoeg in Cairns.

Na te zijn gesetteld heb ik met het Duitse meisje dat ik in Darwin had ontmoet, afgesproken. We zijn gaan hiken op Mt. Whitfield. Dit zou een trip zijn van 5 a 6 uur. Maar na 2,5 uur waren we alweer beneden. Was wel een super uitzicht over Cairns.

De volgende dag ben ik met Elina (het duitse meisje) naar de Lagune gegaan. Dit is een soort van publiek openlucht zwembad recht naast de zee. Dit omdat je niet in de zee kan zwemmen ivm alle beesten die je liever niet tegenkomt als je lekker aan het chillen bent op je luchtbed..
Zoals de oplettende lezers al hadden geraden, was het vandaag 31 oktober: Halloween. Dat moest gevierd worden. We waren uitgenodigd voor een Halloweenparty. Net op tijd nog een 'kostuum' weten te regelen. De party zou om 8 uur beginnen. Volgens Elina is het in Duitsland normaal om een halfuur later te komen. Dus wij komen daar om half 9 aan. Niemand! Dus zijn we naar de marina gelopen en hebben daar even gezeten (nog steeds in kostuum). Besloten om toch maar een bar op te zoeken. Lopen we naar binnen, zien we daar de mensen van de party!

Als je aan Cairns denkt, denk je al gauw aan zon. Veel zon. Zon en een aangenaam temperatuurtje van 30 graden. Gelukkig klopt dit.. over het algemeen..
Besluit ik een dagje de zee op te gaan. Lekker van het weer genieten en af en toe ook een beetje duiken. Oftewel een dagje duiken op het Great Barrier Reef.
Ik stap de boot op en het begint me toch te stormen. Onweer, regen wind. Alles erop en eraan. Maar ik laat me niet kennen. Ik ga hoe dan ook duiken.
Een aantal uur later zit ik helemaal klaar om te gaan duiken; wetsuit aan, lood om m'n middel, luchttank op m'n rug, masker op. Krijgt de skipper de boot niet op z'n plek ivm de storm. Na (zonder te overdrijven) meer dan een halfuur zo te hebben gezeten in de wind en regen, hoorde ik de magische woorden: Let's go diving before we get wet! Voor het eerst sinds ik in Australië ben, had ik het koud. Maar gelukkig is het zeewater ondanks de storm 29 graden. Dat was dus wel aangenaam. In het water dobberend, werd ik alle kanten op geslingerd door de golven. Maar eenmaal onderwater was het zo rustig. Alsof er helemaal geen storm was.
En hoe vet! Ik ben aan het duiken.. In Australië.. Op het Great Barrier Reef! Het is zo mooi daar. Zo ongelooflijk veel verschillende soorten vissen, koraal zo kleurrijk, nudibranches, morays, seasnakes, haaien (white tip reefshark). Op een gegeven moment kwam er zelfs een Hawksbill Sea turtle voor een paar minuten met me mee zwemmen.

De volgende dag ben ik naar Yunguburra en de Tablelands gegaan. De tour zelf was niet zo bijzonder, maar de omgeving was wel echt heel mooi. Veel dieren gezien ook, oa; water dragons, wallaby's, kingfisher, kleine turtles, mini bats, darter birds, kangoeroes etc.

Ook ben ik wezen bungy jumpen. Ik had dit nog nooit gedaan, dus ik was best wel een beetje nerveus. De toren was 50m hoog en midden in de jungle. Onderaan de toren, tijdens het kijken naar anderen, dacht ik nog: ooh dat valt best mee. Je springt van het platform en that's it.
Maar fuck! Na met de trap omhoog te zijn geklommen, en je naar beneden kijkt, dan praat je wel anders. Een van de jongens waarmee ik was piste letterlijk in z'n broek.
Toen ze me klaar aan het maken waren (wat letterlijk een handdoek om je benen, spanband eromheen, daar een spanband aan en die aan een elastiek, is. lekker veilig gevoel dus) vroeg ik of ze me in het water wilden laten dippen (je springt boven een klein meertje). Tuurlijk wilden ze dat! Na een korte briefing (wat je ook doet, zorg dat je je kin op je borst legt als je het water in gaat) hopte en slofte ik naar de rand. 5... 4... 3... 2... 1... JUMP!.. Dat zou je denken. Maar het aftellen ging meer als: 54321JUMP!!!! OH FUCK! SHIIIIIIIIIIIIT. Dat is letterlijk wat ik zei. Maar het was zo ongelooflijk vet. Wind door je haren, adrenaline door je lichaam, water dat op je afkomt. Water.. water.. wat was daar ook alweer mee..? Oh ja fuck, kin op de borst. Net op tijd. Heerlijk. Nog een paar keer op en neer bouncen, water weer proberen te raken (helaas, natuurkunde doet ook in Australië z'n werk) en het was alweer voorbij. Wat was dat vet zeg!

Iemand die ik heb ontmoet in het Hostel had een auto gehuurd. Samen zijn we naar Cooktown gereden. Dat ligt ongeveer 3 uur boven Cairns. In Cooktown is eigenlijk niet zoveel te beleven. Wel was de omgeving erg mooi. Dus zijn we gaan hiken. Was best pittig. Niet zoveel hike ervaring, bergop waar je je handen bij moet gebruiken (best stijl dus) met 35 graden. Maar het was het zo waard. Super mooi. Op het uitkijkpunt (een groot uitstekend rotsblok) hebben we geluncht.
De volgende dag zijn we weer gaan hiken. Naar de watervallen dit keer. Met een heerlijk (volgens de brochure) verfrissende bron eronder. Van tevoren gevraagd of we hierin konden zwemmen ivm de krokodillen. En verfrissend was het. Na een zweetbad van 35 graden in het water springen van zo'n 6 graden is niet het beste wat je voor je hart kan doen denk ik.

Weer terug in Cairns ben ik een dag gaan Wakeboarden, Wakesurfen en tuben. En tot ieders verbazing ging het echt super goed. Na een dagje (lang geleden terug in NL) te hebben ge waterskiet. En een andere keer een dag lang gefaald te hebben met wakeboarden (letterlijk 0 keer kunnen staan), kan je nou niet echt zeggen dat ik board ervaring heb (nee, ik heb ook nog nooit ge snowboard).
Ik was best zenuwachtig toen ik achter de boot lag. (waarschijnlijk door mijn eerdere faaldag wakeboarden). Vol goede moed riep ik: Let's do this! En voor ik het wist was stond ik en was ik daadwerkelijk aan het wakeboarden.
Over het wakesurfen zeiden ze dat het makkelijker was dan wakboarden. Dus ik spring vol zelfvertrouwen het water in met het idee dat dit ook wel in een keer zou lukken. Niet dus.
Met wakesurfen sta je op een klein surfboard zonder ergens aan vast te zitten. Het touw waar je je aan vast houd is ongeveer anderhalve meter lang. Je zit dus vlak achter de boot. Het idee is om uiteindelijk het touw los te laten en verder te surfen op de golf die de boot maakt.
Maar zoals ik al zei was dat niet zo makkelijk als dat ze zeiden. Na een paar keer hetzelfde te proberen als bij wakeboarden, en daarbij een paar keer mooi te zijn gevallen, besloot ik iets anders te proberen. Ik leunde met al mijn gewicht op mijn achterste been, en ja hoor. Ik stond. Weliswaar met een touw in mijn handen, maar ik vond het al heel wat. Na een beetje te hebben gespeeld, probeerde ik de golf te pakken. Geen succes. Na een paar keer proberen ging het wel steeds beter. Op een gegeven moment kon ik de golf daadwerkelijk voelen. Heerlijk.
Het is me wel gelukt om een 180 te maken (180 graden draaien inclusief board). Hij zei dat ie dat nog nooit iemand had zien doen op een wakesurfboard. Ook aan het einde van de dag was het nog niemand anders gelukt. Ik was dus best wel trots op mezelf :)
Bij het tuben lig je op een grote band achter de boot en dan probeert de boot je van de band af te gooien door over golven heen te gaan, scherpe bochten te maken, met ongeveer 45mph. Best snel dus als je op zo'n band ligt. Aangezien ik er niet af wilde vliegen hield ik me met alle macht vast. Dat ging ook redelijk goed, totdat de andere jongen waarmee ik op de band lag eraf vloog. Toen was de band veel te licht en vloog ik letterlijk alle kanten op. Inclusief de lucht in. Toen vloog ik al snel met volle vaart van de band af. En van alle mogelijke manieren waarop dit kan, scheerde ik met volle vaart op m'n nek over het water. AU! Maar goed. Na even te zijn bijgekomen was ik er weer kaar voor. En ja hoor. Precies hetzelfde gebeurde weer. Nu deed het alleen iets meer AU! Ik dacht serieus even dat ik mijn nek gebroken had. Voor mij geen tube meer vandaag. Gelukkig niet mijn nek gebroken (denk ik) maar na anderhalve week voel ik mijn nek nog steeds. Maar niet zo serieus als eerst.

De volgende dag ging ik EXTREME Raften. Ja. Met mijn (bijna) gebroken nek.
Het verschil tussen raften en EXTREME raften is dat je bij de laatste met een kleinere groep bent (minder boten = minder wachten), dat je sommige dingen zonder boot doet, dat de guide je uit de boot wilt laten vliegen, en omdat je meer tijd hebt omdat je minder hoeft te wachten kan je af en toe ook cliffdiven en andere dingen proberen onder water. 1 van die dingen was zonder boot van een waterval af waarna je voor ongeveer 8 seconden onder water bent en je zo diep gaat dat je ivm de druk je oren moet klaren. Best extreme toch? En zoals altijd moet ik het altijd nog net even extremer doen. Ik lag helemaal klaar in het water. Ik ga de waterval af. Ik pak alvast mijn neus vast om te klaren. Ik land in het water. Door de snelheid laat ik mijn neus los. Ik probeer zo snel mogelijk om weer mijn neus vast te pakken om te kunnen klaren. Sla ik mezelf bijna knock out. Vol op mijn neus! Maar ik heb het allemaal overleeft. En het raften was echt super vet. Echt een topdag.

Na bijna m'n nek gebroken te hebben en mezelf knock out geslagen te hebben, besloot ik om het even wat rustiger aan te doen. (Ja, serieus)
Dus ben ik een paar dagen naar Daintree rainforest geweest. Dit is het oudste levende regenwoud op aarde. Ik weet niet meer precies hoe oud maar volgens mij wel een paar tientallen miljoen jaar geleden.
De groep was echt super. Echt leuk! We hebben een croc spotting tour gedaan. Helaas niks gezien.
We zijn door het regenwoud gaan lopen. Dat was wel echt vet. Planten en bomen om je heen waarvan je dacht dat ze alleen in dino docu's op national geographic bestonden. Maar dat kan ook wel kloppen omdat die ongeveer even oud zijn..
Toen werden we gedropt door de tour en hadden we 24 uur de tijd om te doen wat we zelf wilden. Met een kleine groep zijn we naar het strand gegaan, waarbij je op de enige plek ter wereld op 2 world heritage sites tegelijkertijd kan staan. Daintree en het great barrier reef. Het ziet er wel best tof uit als je op het strand staat. Aan de ene kant het water, dan het strand, en dan een muur van prehistorische bomen en planten aan de andere kant.
We zijn een stuk gaan lopen naar een swimming hole. Gevraagd of we hierin konden zwemmen en hier zijn we gaan zwemmen. Ook rope swinging gedaan. Super midda gehad hier.
De volgende ochtend zijn we weer naar dezelfde swimming hole gegaan. 's-Middags waren we net op tijd weer terug om te worden opgepikt door de tourbus. We zijn doorgereden naar Mossman Gorge. Hier hebben we gezwommen (ijskoud maar wel mooi). Hier hebben we een indigenous tour gehad van een aboriginal (nog steeds geen wilde, maar het kwam al wel iets meer in de buurt). Om in de Mossman Gorge te mogen zwemmen en in die omgeving te komen moet je toestemming hebben van de aboriginals waarvan dat land is. De prime minister heeft over dit gebied niks te zeggen.
Hierna zijn we terug gegaan naar Cairns. Top trip!

Het koraal van het Great Barrier reef plant zich 1x per jaar voort. En dit doen ze allemaal tegelijkertijd. Dat heeft met de maanstand, temperatuur van het water en de stroming te maken. Dit jaar hadden ze dat voorspelt voor 21, 22 of 23 november. Natuurlijk wilde ik dit zien. Wat is er opwindender dan watching corals having sex?
Ik had geboekt voor vrijdag de 22e. Aangezien het koraal zich een beetje schaamt, doen ze dit alleen 's-nachts als het donker is. (nee, is niet echt zo. 's-nachts kan je het alleen wel beter zien).
En natuurlijk. Na een paar weken (na mijn vorige duik) droog weer te hebben gehad, begint het vrijdag avond te regenen. Niet zo erg dit keer. De wolken bleven gelukkig boven het land hangen, dus hadden wij er op de boot geen last van.
Dit was mijn eerste nachtduik, dus ik vond het best een beetje spannend. En ondanks dat het op zee niet regende stond er wel stroming, wat normaal niet het geval is bij het Great Barrier Reef.
Gewapend met een zaklantaarn sprong ik het water in. Ondanks dat ik met de ergste duikers ooit (waar hebben zij leren duiken?!) ben gaan duiken, was het wel echt super gaaf. Je ziet letterlijk helemaal niks, behalve waar jij je zaklantaarn schijnt. Je moet dus best goed op je buddy letten. En waar ik eerder bang was dat ik geen spawning te zien zou krijgen, werd ik er in het water mee doodgegooid. Overal om me heen vlogen de eieren en de spermacellen om me heen, allemaal op zoek naar elkaar. Plakkerige boel daar beneden.. hahaha nee, dat viel best mee. Het was best lokaal allemaal, dus je kon er makkelijk omheen zwemmen.
Naast het spawning heb ik ook veel andere dingen gezien, oa; haaien, lobsters, een hoop vissen, vissen net zo groot als de haaien (maori wrasse), en ook een heleboel kwallen. Gelukkig was ik uitgerust met mijn supercharmante stingersuit. Een soort van morphsuit om mee te duiken. Dit is nodig omdat het nu stingerseason is en dat betekent dat er ook kwallen (boxjellyfish) zijn die als je ze aanraakt door je huid (en normaal wetsuit) heen branden tot op je bot. Maar gelukkig is dit meestal niet dodelijk. En naast deze boxjellyfish zijn er ook Irukandji jellyfish. Deze zijn ongeveer net zo groot als de nagel van je duim, maar hier overlijd je gegarandeerd binnen een paar minuten aan. ''Ja doe mij ook maar zo'n supercharmante stingersuit''.
Maar de kwallen die ik zag waren gelukkig niet gevaarlijk. Wel waren ze echt heel mooi om te zien. Dit was de eerste keer dat ik kwallen zag en ze waren letterlijk overal. Je zag ze niet doordat het nacht was. Maar waar je ook je zaklamp naartoe richte, zag je meerdere kwallen. Ongeveer 6 cm doorsnee. Niet zo groot, maar wel mooi.

De volgende dag (23 november) ben ik vertrokken uit Cairns. Ik ben met de bus naar Port Douglas gegaan. Ongeveer een uur boven Cairns. Het is hier ongeveer 30 graden, ongelooflijk vochtig en het regent hier een hoop. Zomer in Queensland, Australië. Hier zit ik nu in een hostel (Dougies) en ben ik op zoek naar een baan. Ik ben de stad in gegaan, heb bij een paar winkels en restaurants mijn CV achtergelaten. Vandaag ben ik teruggebeld door een van de restaurantjes om morgen (de 25e) proef te draaien. Top!

Alright. Dat was 'm weer. Ik ga nu koken. Heb een paar mensen ontmoet en we gaan sushi maken. Wat een luxe als backpacker op rantsoen.

Tot over een paar weken!